SOCIJALNA DISTANCA PREMA MIGRANTIMA U BOSNI I HERCEGOVINI I ULOGA SOCIJALNOG RADA U NJIHOVOJ INTEGRACIJI

Apstrakt

Rad govori o stavovima domicilnog stanovništva prema migrantima i ulozi socijalnog rada u Bosni i Hercegovini – žarištu migranata na balkanskoj ruti. Ova empirijska studija oslanja se na teoriju kulturnih sukoba. Korištena je Bogardusova skala socijalne distance za ispitivanje 300 ispitanika iz reda lokalnog stanovništva, koji su anketirani u gradovima s najgušćim ulazom migranata. Rezultati pokazuju eksplicitno visok stepen socijalne distance, na koju ne utiču biološki faktori (pol, dob), niti socijalni faktori (mjesto stanovanja i stepen obrazovanja), dok etnička pripadnost domicilnog stanovništva ima određeni uticaj. Studija sugeriše da socijalni radnici treba da preuzmu proaktivnu ulogu u ublažavanju rizika od identifikovanih raskola između lokalnog stanovništva i migranata. Bitno je primijeniti sva tri teorijsko-metodska pristupa u socijalnom radu: socijalni rad s pojedincem, kako bi se migranti lakše prilagodili zahtjevima društva u kome borave; soci[1]jalni rad sa grupom, kako bi migrantske porodice i grupe uspostavile kvalitetnu međusobnu koheziju i stabilnost te zadržale uticaj na svoje članove; socijalni rad u zajednici, koji najefikasnije povezuje domaće i dolazeće stanovništvo oko zajedničkih potreba i problema.